Kategoria: Życie w Holandii – porady praktyczne (Stron 1 z 3)

Dodatek mieszkaniowy w Niderlandach

Marzec 11, 2020

Życie w Holandii - porady praktyczne

Polacy mieszkający i pracujący na terenie Holandii mogą ubiegać się o dodatek mieszkaniowy w przypadku ponoszenia na miejscu kosztów wynajmowanego mieszkania. Świadczenie huurtoeslag to wsparcie finansowe udzielane przez miejscowy rząd zwłaszcza tym osobom, które płacą czynsz niewspółmiernie wysoki w stosunku do osiąganych dochodów. W dzisiejszym artykule wskazujemy zasady obliczania kwoty dopłaty, warunki jej otrzymania, a także sposób wnioskowania.

Kto może otrzymać zasiłek mieszkaniowy w Holandii?

O rekompensatę huurtoeslag mogą ubiegać się zarówno Holendrzy, jak i obywatele krajów Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). Do podstawowych warunków otrzymania świadczenia należą:

  • legalny pobyt na terenie Niderlandów,
  • ukończone 18 lat,
  • posiadanie zameldowania w gminie zamieszkania,
  • potwierdzone pisemną umową oraz wyciągami bankowymi wynajmowanie niezależnego mieszkania,
  • opłacanie czynszu w wysokości nieprzekraczającej 737,13 Euro (limit w 2020 roku),
  • posiadanie oszczędności nie wyższych niż 30 846 euro (osoba mieszkająca samotnie) lub 61 692 euro (partnerzy),

Istnieją wyjątki od powyżej wymienionych warunków, które zostały szczegółowo opisane na stronie pod poniższym adresem:

https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/prive/toeslagen/huurtoeslag/

Od 2020 roku nie istnieje już limit dochodowy, po osiągnięciu którego nie można wcześniej było skorzystać ze świadczenia. Kwota dodatku mieszkaniowego proporcjonalnie zmniejsza się jednak wraz ze wzrostem dochodów. Na wysokość dopłaty wpływa również wiek, kwota opłacanego czynszu oraz liczba osób w gospodarstwie domowym. Poglądowych obliczeń wartości dodatku można dokonać na stronie https://www.belastingdienst.nl/rekenhulpen/toeslagen/.

Co wlicza się do kwoty czynszu?

Przy ustalaniu wysokości świadczenia brana jest pod uwagę wysokość czynszu podstawowego, a także koszty dodatkowych usług, takich jak opłata za dozorcę, utrzymanie terenów rekreacyjnych, a także sprzątanie i zasilanie energią elektryczną części wspólnych dla wszystkich lokatorów. Maksymalnie można uwzględnić 48 euro kosztów dodatkowych – po 12 euro na kategorię.

Jakie warunki musi spełniać wynajmowane mieszkanie?

Dodatek huurtoeslag przysługuje jedynie w przypadku wynajmowania niezależnego mieszkania, czyli posiadającego zamykane drzwi wejściowe, toaletę, pokój sypialny oraz kuchnię. Dopłaty nie można otrzymać, jeżeli wynajmujemy jedynie pokój.

Jaka jest maksymalna kwota dodatku mieszkaniowego w 2020 roku?

W 2020 roku dopłata do wynajmowanego mieszkania może wynieść maksymalnie 368 euro w przypadku osoby mieszkającej samotnie oraz 321 euro przypadające na partnerów zamieszkujących wspólnie.

Jak ubiegać się o świadczenie?

Aby otrzymać dodatek mieszkaniowy w Holandii należy zarejestrować się na stronie https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/prive/toeslagen/inloggen_op_mijn_toeslagen. Wniosek można złożyć online, posługując się numerem DigiD. Maksymalny czas wydania decyzji o przyznaniu świadczenia oraz jego wysokości wynosi 8 dni.

Wypadek przy pracy w Niderlandach – jakie prawa przysługują pracownikowi?

Luty 25, 2020

Życie w Holandii - porady praktyczne

Polacy pracujący w Niderlandach są narażeni na wypadki przy pracy, zwłaszcza osoby zatrudnione w branży budowlanej oraz produkcyjnej. Jeżeli doznają uszczerbku na zdrowiu z winy pracodawcy, mogą wtedy ubiegać się o odszkodowanie. W artykule opisujemy, w jaki sposób należy dochodzić swoich praw.

Obowiązki ciążące na pracodawcy

Holenderski pracodawca ma obowiązek zapewnić swoim podwładnym pracę w bezpiecznych i higienicznych warunkach. Jeżeli wypadek przy pracy nastąpił z jego winy, wtedy może zostać pociągnięty do odpowiedzialności. Nie grożą mu natomiast negatywne konsekwencje, jeśli zdarzenie było wynikiem rażącego zaniedbania pracownika.

Pracodawca powinien każdy wypadek w miejscu zatrudnienia zgłosić do inspekcji pracy (Inspectie SZW), jeżeli jego skutkiem jest odniesienie przez pracownika trwałego uszczerbku na zdrowiu lub takie uszkodzenie ciała, które wymaga hospitalizacji bądź interwencji medycznej lekarza. Jeśli pracodawca nie zgłosi wypadku, wtedy może zostać obciążony karą do 50 tysięcy euro.

Obowiązkiem zatrudniającego jest także prowadzenie rejestru wypadków. Powinny w nim zostać opisane wszystkie wypadki zgłoszone do inspekcji pracy oraz te, które skutkowały przebywaniem pracownika na zwolnieniu chorobowym przez co najmniej 4 dni. Pracodawca jest zobowiązany do okazania zatrudnionemu takiego rejestru na jego wniosek.

Prawa pracownika w związku z wypadkiem przy pracy

Pracownik będący ofiarą wypadku przy pracy ma prawo ubiegać się o odszkodowanie, które jest wypłacane z polisy ubezpieczeniowej (OC) pracodawcy. Świadczenie to obejmuje zadośćuczynienie za doznany uszczerbek na zdrowiu, a także zwrot kosztów leczenia, rehabilitacji czy pobytu w szpitalu. Pracownikowi przysługuje ponadto rekompensata w związku z utraconymi w przyszłości dochodami. Całkowita kwota odszkodowania zależy od wielu czynników, takich jak m.in. długość leczenia czy stopień doznanego uszczerbku na zdrowiu.

Osoba zatrudniona ma także możliwość przejścia na zwolnienie chorobowe, a także może ubiegać się o rentę chorobową lub rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Prawo do tego rodzaju świadczeń przysługuje jedynie pod warunkiem, że pracodawca opłacał pracownikowi obowiązkowe składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Jak ubiegać się o odszkodowanie za wypadek przy pracy?

Odszkodowanie za wypadek przy pracy w Holandii nie jest przyznawane pracownikowi automatycznie. Powinien on w tym celu skierować sprawę na drogę postępowania sądowego i udowodnić, że wypadek nastąpił w związku z zaniedbaniem leżącym po stronie pracodawcy. Aby było to możliwe, warto zebrać jak najwięcej dowodów:

  • wykonać zdjęcia z miejsca wypadku,
  • sporządzić nagrania,
  • ustalić świadków,
  • wezwać na miejsce zdarzenia karetkę pogotowia,
  • uzyskać od inspekcji pracy kopię protokołu powypadkowego.

Wypadek nie może być przyczyną zwolnienia. Pracodawca nie ma więc prawa grozić pracownikowi, że zwolni go, jeżeli ten zacznie ubiegać się o odszkodowanie. Osoba zatrudniona nie musi się zatem godzić na podpisywanie niekorzystnych dla siebie oświadczeń czy ugód.

Pracownik będący ofiarą wypadku przy pracy powinien także zebrać dowody – rachunki oraz faktury – poniesienia kosztów leczenia, pobytu w szpitalu, opieki oraz rehabilitacji.

Zasiłek dla bezrobotnych w Holandii

Luty 11, 2020

Życie w Holandii - porady praktyczne

Każdemu Polakowi zatrudnionemu w Holandii może zdarzyć się nieprzyjemna sytuacja utraty pracy. Można wtedy ubiegać się o otrzymanie zasiłku dla bezrobotnych (WW-uitkering). Jakie warunki należy w tym celu spełnić, jaki jest maksymalny czas pobierania świadczenia oraz jego wysokość? Odpowiedzi na te pytania udzielamy w dzisiejszym artykule.

Kto może otrzymać WW-uitkering?

Aby otrzymać holenderski zasiłek dla bezrobotnych, należy legalnie przebywać na terenie Niderlandów. Nie jest jednak konieczne zameldowanie. Świadczenie przysługuje osobom, które nie ze swojej winy utraciły pracę, np. otrzymały wypowiedzenie umowy, zostały objęte zwolnieniem grupowym czy ich pracodawca zbankrutował. Zasiłku nie otrzymają więc ci pracownicy, którzy zostali zwolnieni dyscyplinarnie, na własną prośbę czy za porozumieniem stron. Weryfikowane jest również to, czy zwolniony pracownik był objęty ubezpieczeniem na wypadek bezrobocia. Świadczenie nie przysługuje po osiągnięciu wieku emerytalnego, który wynosi aktualnie 66 lat i 4 miesiące.

Prawo do zasiłku WW-uitkering można uzyskać po przepracowaniu w Holandii minimum 26 tygodni w ciągu ostatnich 36 tygodni poprzedzających dzień rejestracji jako osoba bezrobotna.

Jak ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych?

Należy w tym celu złożyć wniosek w dwóch instytucjach – Urzędzie Pracy i Zatrudnienia (WERKbedrijf) oraz UWV – Zakładzie Ubezpieczeń Pracowniczych. Osoby posiadające zameldowanie w Niderlandach, mogą przesłać zgłoszenie online za pośrednictwem strony Werk.nl. Brak zameldowania wymaga osobistej wizyty w najbliższym urzędzie pracy i wypełnienia formularza WW-uitkering.

Aby złożyć wniosek o WW-uitkering należy dołączyć następujące dokumenty:

  • ostatnia umowa o pracę,
  • paski wypłaty wynagrodzenia z ostatnich 3 miesięcy,
  • dokumenty potwierdzające doświadczenie zawodowe, wykształcenie i dodatkowe kwalifikacje (certyfikaty z kursów i szkoleń),
  • świadectwa pracy.

Wniosek do UWV należy złożyć do 2 dni od dnia zwolnienia. Instytucja ta podejmuje decyzję o przyznaniu zasiłku maksymalnie do 4 tygodni. Świadczenie jest wypłacane raz w miesiącu. Minimalny okres pobierania zasiłku wynosi 3 miesiące, a maksymalny 24 miesiące. Do tygodnia po zwolnieniu trzeba również zarejestrować się w urzędzie WERKbedrijf jako osoba poszukująca pracy.

W jakiej kwocie jest wypłacane świadczenie?

Za pierwsze dwa miesiące bezrobotny pobiera zasiłek w kwocie 75% swojego średniego wynagrodzenia, a następnie 70%. Jeżeli wyliczona kwota okaże się niższa niż obowiązujące w Holandii minimum socjalne, wtedy w celu wyrównania stosuje się dofinansowanie. Maksymalna wysokość WW-uitkering wynosi 2750 euro brutto.

Obowiązki bezrobotnego

Aby nie utracić prawa do otrzymywania zasiłku, osoba bezrobotna powinna aktywnie poszukiwać pracy. Ma obowiązek udowodnić, że podjęła w ciągu 4 tygodni minimum 4 takie próby – np. przesłała e-mailem dokumenty aplikacyjne do pracodawcy. Każde z działań należy zapisać w formularzu poszukiwania pracy (solicitatieformulier). Pobierający zasiłek musi także przygotować CV i list motywacyjny oraz zarejestrować się w kilku biurach pracy. Obowiązkiem bezrobotnego jest również stawianie się w wyznaczonym terminie na każde wezwanie urzędu oraz comiesięczne składanie oświadczenia o dochodach (inkomstenopgave). W okresie pobierania zasiłku wymagane jest przebywanie na terenie Niderlandów, a także informowanie UWV o każdej zmianie miejsca stałego pobytu.

Transfer zasiłku do Polski

Za zgodą UVW możliwe jest przeniesienie świadczenia do Polski, jeżeli bezrobotny zamierza wrócić do kraju w celu poszukiwania pracy. Zasiłek dla bezrobotnych po zwolnieniu w tym kraju można pobierać w Polsce maksymalnie przez 3 miesiące.

Prawo jazdy w Holandii

Styczeń 24, 2020

Życie w Holandii - porady praktyczne

Jak wygląda egzamin i jakie są opłaty?

Obcokrajowcy zameldowani na terenie Holandii mogą zdawać w tym państwie prawo jazdy w celu zdobycia uprawnień do kierowania samochodami osobowymi. W kraju tulipanów działa wiele szkół jazdy, które zapewniają zajęcia z polskojęzycznym instruktorem.

Zasady egzaminu teoretycznego

Podobnie jak w Polsce, przed przystąpieniem do części praktycznej egzaminu konieczne jest pomyślne zdanie teorii (theorie-examen). Potwierdzenie zaliczenia testu stanowi otrzymanie certyfikatu z zasad ruchu drogowego (theoriecertificaat). Do egzaminu państwowego w CBR (odpowiednik polskiego WORD-u) można przystąpić już po ukończeniu 16 roku życia. Standardowo odbywa się on w języku holenderskim lub angielskim, a czas jego trwania wynosi 45-50 minut. Istnieje także możliwość zdawania testu w języku polskim, co wymaga obecności tłumacza przysięgłego. Taka opcja wiąże się z poniesieniem dodatkowej opłaty.

Do egzaminu przystępuje grupa około 35 osób, którzy biorą udział w dwóch etapach, pomiędzy którymi wyznaczony jest czas na przerwę. W pierwszej części odpowiadają na pytania dotyczące rozpoznawania zagrożeń w ruchu drogowym oraz właściwej reakcji w przypadku ich wystąpienia. Drugi etap weryfikuje znajomość ogólnych przepisów ruchu drogowego. Maksymalny czas udzielenia odpowiedzi na pytania wynosi 8 sekund. Do egzaminu można przygotowywać się we własnym zakresie, a także korzystając z lekcji i materiałów udostępnionych przez szkołę jazdy. Zapisu można dokonać online na stronie:
Egzamin

Zasady egzaminu praktycznego

Do części praktycznej egzaminu może przystąpić każda osoba, która ukończyła 17 rok życia. Uczestniczyć w nim można jedynie po ukończeniu kursu w szkole jazdy (rijschool). Holenderskie prawo nie narzuca minimalnej liczby godzin zajęć praktycznych – może być ona dowolna, w zależności od predyspozycji kursanta. Powinien on upoważnić szkołę jazdy do rezerwacji w jego imieniu egzaminu praktycznego w CBR. Przed przystąpieniem do niego konieczne jest również zdobycie od lekarza zaświadczenia medycznego, które potwierdza zdolność fizyczną oraz psychiczną do kierowania samochodami. W dniu egzaminu obowiązkowe jest ponadto okazanie ważnego dowodu osobistego.

Egzamin praktyczny składa się z części na parkingu oraz w mieście. W pierwszym etapie sprawdzany jest wzrok egzaminowanego – musi on przeczytać numer tablicy rejestracyjnej pojazdu z odległości około 25 metrów. Następnie egzaminator zadaje pytania dotyczące przygotowania auta do jazdy – np. sprawdzenia poziomu płynów eksploatacyjnych czy działania świateł. Nie ma konieczności pokonywania łuku na placu manewrowym ani podjazdu pod górkę po wcześniejszym zaciągnięciu hamulca ręcznego.

Jak wygląda egzamin na mieście?

Po zaliczeniu wstępnych zadań na parkingu, egzaminator sprawdza umiejętności kursanta podczas jazdy praktycznej w ruchu miejskim. Czas jazdy wynosi około 35 minut. Sprawdzane są takie zachowania na drodze jak stosowanie się do zasad pierwszeństwa, przejazd przez skrzyżowania, wyprzedzanie, włączanie się do ruchu, panowanie nad samochodem oraz kontrola obszaru wokół pojazdu. Egzaminowany zostanie również poproszony o wykonanie zadań specjalnych, np. zawracania. Egzamin będzie natychmiast przerwany, jeśli kandydat na kierowcę stworzy niebezpieczeństwo lub utrudni jazdę innym uczestnikom ruchu. Podczas jazdy kursantowi może towarzyszyć jego instruktor, który ma prawo tłumaczyć na język polski polecenia wydawane przez egzaminatora.

Jak długo czeka się na odbiór prawa jazdy?

Standardowy czas oczekiwania na wydanie dokumentu wynosi 5 dni roboczych. Za dodatkową opłatą można zdecydować się na tryb przyśpieszony (spoedaanvraag) – wtedy prawo jazdy otrzymamy do 24 godzin. Dokument należy odebrać najpóźniej do 3 miesięcy – po tym czasie traci ważność.

Z jakimi kosztami trzeba się liczyć?

Średni koszt uzyskania prawa jazdy wynosi około 2300 euro. Każda godzina jazdy praktycznej w szkole jazdy to wydatek około 41 euro, a uzyskanie zaświadczenia o stanie zdrowia kosztuje w 2020 roku 37,80 euro. Przystąpienie do egzaminu teoretycznego w CBR naraża aktualnie na koszt 34,5 euro + 1,5 euro opłaty manipulacyjnej. Osoby zdające teorię z tłumaczem przysięgłym muszą zapłacić 90 euro. Koszt przystąpienia do egzaminu praktycznego wynosi 112,75 euro + 4,75 euro opłaty manipulacyjnej. Wydanie dokumentu wiąże się z dodatkową opłatą około 40 euro – w poszczególnych gminach obowiązują różne stawki.

Więcej informacji o kosztach egzaminów można znaleźć na poniższej stronie: LINK

Zasiłek chorobowy w Holandii. Komu przysługuje, ile wynosi i jak go otrzymać?

Styczeń 9, 2020

Życie w Holandii - porady praktyczne

Osoby podejmujące legalne zatrudnienie w Holandii mogą w okresie choroby pobierać zasiłek, dzięki któremu nie zostaną pozbawieni środków do życia. Zasady otrzymywania tego świadczenia są nieco inne niż w Polsce. Główna różnica polega na tym, że nie trzeba przedstawiać pracodawcy zwolnienia lekarskiego, znanego w naszym kraju jako L4.

Kto może otrzymać holenderski zasiłek chorobowy?

Świadczenie to przysługuje osobom legalnie przebywającym i pracującym na terenie Holandii – zarówno obywatelom tego kraju, jak i obcokrajowcom. Warunkiem jest opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne przez pracodawcę. Prawo do zasiłku chorobowego przysługuje zarówno w przypadku umowy o pracę na czas nieokreślony, jak i określony. Mogą go również pobierać pracownicy tymczasowi, samozatrudnieni (pod warunkiem opłacania składek) oraz bezrobotni zarejestrowani w urzędzie pracy.

W jaki sposób ubiegać się o świadczenie?

W Holandii nie istnieje coś takiego jak zwolnienie lekarskie. Oznacza to, że pracownik nie musi przedstawiać swojemu pracodawcy zaświadczenia od lekarza o czasowym braku zdolności do wykonywania pracy. Nie ma również obowiązku informowania go na co zachorował, jakie bierze leki, czy z jakimi zmaga się objawami. Musi natomiast osobiście poinformować pracodawcę o tym, że z powodów zdrowotnych nie będzie w stanie przyjść do pracy. Powinien w tym celu jak najszybciej do niego zadzwonić, najlepiej już w pierwszym dniu choroby. Zaniedbanie tego obowiązku może narazić pracownika na dotkliwe kary.

Pracodawca po akceptacji zgłoszenia informuje o chorobie holenderski urząd pracy UWV. W tym celu składa wniosek o przyznanie zasiłku wraz z odpowiednimi dokumentami. Pracownik może samodzielnie upewnić się, czy obowiązek ten został dopełniony – w celu uzyskania informacji należy zadzwonić pod numer telefonu 09009294.

Czy pracodawca musi zaakceptować zgłoszenie?

Pracodawca nie może odrzucić zgłoszenia pracownika o chorobie, lecz może zaproponować swojemu podwładnemu skrócony czas pracy lub jej częściowe wykonywanie w domu. Pracownik nie ma jednak obowiązku przyjąć takiej propozycji. Przedsiębiorca nie może także przenieść go na inne stanowisko pracy, ani zwolnić w czasie choroby. W przypadku podejrzenia jej symulowania może jednak zlecić kontrolę w miejscu zamieszkania podwładnego lub przebadanie go przez lekarza zakładowego.


Obowiązki chorego pracownika

Osoba zatrudniona przebywająca na chorobowym powinna w okresie przebywania na zwolnieniu być dostępna pod telefonem, aby było możliwe skontaktowanie się z nią przez pracodawcę lub lekarza zakładowego. Podwładny powinien również stosować się do zaleceń lekarza w celu jak najszybszego powrotu do zdrowia. Ma także obowiązek przestrzegania planu postępowania, który jest tworzony w przypadku choroby trwającej dłużej niż 6 tygodni.

Jaka jest kwota zasiłku i przez jak długi czas można go pobierać?

Chory pracownik ma prawo do otrzymywania zasiłku w kwocie odpowiadającej co najmniej 70% dziennej stawki dotychczasowego wynagrodzenia. Świadczenie może być pobierane maksymalnie przez 93 tygodnie – do czasu aż zatrudniony będzie ponownie zdolny do pracy. Pracownik powinien niezwłocznie zawiadomić o powrocie do zdrowia zarówno pracodawcę, jak i urząd pracy UWV.

Jakie prawa przysługują kobiecie w Holandii w związku z ciążą?

Grudzień 11, 2019

Życie w Holandii - porady praktyczne

Polki mieszkające w Holandii po zajściu w ciążę mogą liczyć na szereg udogodnień u pracodawcy. Już kilka tygodni przed urodzeniem dziecka mają możliwość przejścia na urlop macierzyński i pobierania zasiłku w związku z niezdolnością do pracy.

Jak wygląda opieka nad kobietą ciężarną?

Kobieta po zajściu w ciążę – między 8 a 12 tygodniem – powinna udać się do położnej (verloskundige). Należy jej szukać jak najbliżej swojego miejsca zamieszkania. Podczas wizyty położna zadaje ciężarnej szereg pytań, które dotyczą m.in. stanu zdrowia, przebytych dotychczas chorób, obciążeń genetycznych, a także dotychczasowego przebiegu ciąży. Zakłada również kartę ciąży (zwangerschaapskaart). Następnie kobieta oczekująca dziecka powinna regularnie zgłaszać się na wizyty kontrolne – raz na miesiąc. Koszty związane z usługami położniczymi są w Holandii bezpłatne, finansowane w 100% w ramach obowiązkowej polisy ubezpieczenia zdrowotnego. Lekarz ginekolog opiekuje się ciężarną jedynie w przypadku konieczności szerokiej diagnostyki lub komplikacji w przebiegu ciąży, które mogłyby narażać na ryzyko poronienia. Badania prenatalne w kierunku wykrycia wad rozwojowych są odpłatne.

Poród oraz opieka poporodowa

W Holandii stosunkowo popularne są porody domowe. Kobiety mogą w tym przypadku liczyć na pomoc położnej w przygotowaniu do rodzenia, a także w samym odebraniu porodu. Po urodzeniu dziecka w domu, matka jest wspierana przez opiekunkę poporodową (kraamverzorgster). Realizuje powierzone jej zadania przez okres od 8 do 10 dni po porodzie (maksymalnie przez 80 godzin) – pomaga w opiece nad noworodkiem, robi zakupy, a także przejmuje na siebie część obowiązków domowych i rodzicielskich. Opieka poporodowa może być częściowo pokrywana z polisy ubezpieczeniowej, przy czym matka ponosi obowiązkowy wkład własny (eigen bijdrage).

Kobieta może również podjąć decyzję o porodzie klinicznym w szpitalu. Nie wiążę się to z dodatkowymi kosztami pod warunkiem, że pobyt wynika ze wskazań medycznych. W przeciwnym razie jego koszty pokrywa w całości lub częściowo towarzystwo ubezpieczeniowe – w zależności od wykupionej polisy.

Ciąża w Holandii a prawa pracownicze

Ciężarna ma obowiązek przekazania swojemu pracodawcy informacji o ciąży najpóźniej do 3 miesięcy. Jego obowiązkiem jest następnie poinformowanie kobiety o czynnikach zagrażających zdrowiu jej dziecka podczas wykonywanych obowiązków w zakładzie pracy. Zasadniczo nie ma prawa jej zwolnić. Istnieją jednak pewne wyjątki od tej reguły – umowa podpisana na okres tymczasowy, upadek firmy lub zamknięcie działu, w którym ciężarna pracowała.

Kobieta zgłasza następnie swojemu pracodawcy fakt niezdolności do pracy. Powinna złożyć w tym celu pisemny wniosek do trzech tygodni przed planowanym przejściem na płatny urlop wychowawczy (WAZO). Może się na niego udać najwcześniej 6 tygodni, a najpóźniej 4 tygodnie przed planowanym terminem porodu, w zależności od stanu zdrowia. W sumie przysługuje jej 16 tygodni urlopu (przed porodem i do 12 tygodni po porodzie), podczas którego pobiera zasiłek w kwocie 100% dotychczasowego wynagrodzenia.

Pracodawca w trakcie ciąży swojej pracownicy powinien jej zapewnić pracę w regularnych godzinach. Kobieta nie może wtedy pracować na nocnej zmianie ani w godzinach nadliczbowych. Musi mieć także zapewnione dodatkowe przerwy – łącznie w wymiarze 1/8 czasu pracy. Firma powinna również stworzyć odpowiednie warunki do pracy – m.in. w dogodnej temperaturze i ciśnieniu powietrza oraz niskim poziomie hałasu. Ciężarna nie może być ponadto zmuszana do dźwigania i przenoszenia ciężkich przedmiotów.

Kinderbijslag- kto może go otrzymać i w jakiej wysokości?

Listopad 7, 2019

Życie w Holandii - porady praktyczne

Na czym polega zasiłek rodzinny kinderbijslag, kto może go otrzymać i w jakiej wysokości?

Polacy pracujący w Holandii mogą ubiegać się o zasiłek rodzinny kinderbijslag. Świadczenie to stanowi odpowiednik polskiego programu „500+” i może być przyznawane na każde dziecko aż do ukończenia 18 roku życia. Czy możliwe jest jednoczesne otrzymywanie obu tych zasiłków? Jakie warunki należy spełnić, aby otrzymać kinderbijslag i jak złożyć wniosek o jego przyznanie?

Holenderski zasiłek rodzinny a „500+”

Zarówno holenderski zasiłek rodzinny, jak i „500+” mają za zadanie zrekompensować rodzicom koszty utrzymania i wychowania dzieci w wieku do 18 lat. Można je uzyskać na każde dziecko, bez względu na to, jakie dochody uzyskuje rodzina. Chcąc otrzymywać zasiłek kinderbijslag na dziecko powyżej 16 roku życia, powinno ono kontynuować naukę.

Warunki otrzymywania świadczenia kinderbijslag

Zasiłek rodzinny jest w Holandii wypłacany przez instytucję Sociale Verzekeringsbank (SVB), a warunki przyznawania świadczenia reguluje ustawa Algemene Kinderbijslagwet (AKW). Podstawowym wymogiem otrzymywania kinderbijslag przez obcokrajowców jest legalne zamieszkiwanie i podejmowanie aktywności zawodowej na terenie Holandii, a także odprowadzanie składek na ubezpieczenie społeczne. Rodzice dziecka nie muszą być małżeństwem, mogą tworzyć związek partnerski. Zasiłek przysługuje również na dzieci adoptowane. Może go pobierać jedynie jeden z rodziców lub opiekunów prawnych.

Kiedy kinderbijslag, a kiedy „500+?

Polacy pracujący w Holandii nie mają możliwości legalnego pobierania jednocześnie obu zasiłków rodzinnych –kinderbijslagoraz „500+”. Uniemożliwiają to zapisy ustawy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w krajach UE. Świadczenie będzie mogło być wypłacone jedynie w tym kraju, w którym rodzice dziecka są zatrudnieni. Zatem nawet jeśli dzieci obojga rodziców pracujących w Holandii na co dzień mieszkają w Polsce – np. znajdują się pod opieką dziadków – wypłacane będzie świadczenie kinderbijslag.

Wątpliwości może budzić sytuacja, w której jedno z rodziców pracuje w Polsce, w drugie w Holandii. W takim przypadku o zasiłek należy wnioskować w tym państwie, które stanowi miejsce zameldowania dzieci. „500+” będzie więc przysługiwać, jeżeli jeden z rodziców jest zatrudniony w Holandii, a drugi aktywny zawodowo w Polsce i ma na miejscu pod opieką dzieci. Jeśli kwota polskiego świadczenia okaże się niższa w porównaniu do holenderskiego, wówczas SVB będzie zobowiązane wypłacić dodatek referencyjny w celu pokrycia różnicy. W drugą stronę obowiązuje taka sama zasada – wówczas dodatek wypłaca Polska.

Jaka jest kwota holenderskiego zasiłku rodzinnego?

Zasiłek rodzinny jest wypłacany w kwocie uzależnionej od wieku dziecka. Jego wartość zwiększa się po ukończeniu przez nie 6 roku życia oraz 12 lat. Kinderbijslag otrzymuje się z częstotliwością kwartalną. Aktualne stawki obowiązujące od lipca 2019 roku wynoszą:

  • dziecko w wieku do 5 lat – 221,49 euro,
  • dziecko od 6 do 11 lat – 268,95 euro,
  • dziecko od 12 do 17 lat – 316,41 euro.

Jak złożyć wniosek o kinderbijslag?

Jeżeli rodzic mieszkający w Holandii posiada dziecko urodzone również w tym kraju, wtedy w terminie od 2 do 4 tygodni od zarejestrowania jego urodzin otrzyma stosowne pismo od SVB. W celu pobrania wniosku o zasiłek rodzinny, należy zalogować się na portalu internetowym tej instytucji. Jeżeli natomiast dziecko przyszło na świat poza Holandią, wtedy trzeba samodzielnie skontaktować się z SVB z prośbą o dostarczenie pisma pocztą.

Oprócz wniosku, konieczne będzie złożenie szeregu innych dokumentów, które pozwolą zweryfikować, czy zasiłek rodzinny w Holandii przysługuje wnioskodawcy. Będzie to m.in. zaświadczenie o zatrudnieniu, zaświadczenie o zameldowaniu, akt urodzenia, akt ślubu czy dokument informujący, czy w Polsce są pobierane świadczenia rodzinne.

O czym powinien pamiętać każdy rowerzysta w Holandii?

Październik 5, 2019

Życie w Holandii - porady praktyczne

Rowery to obok wiatraków i tulipanów najważniejszy symbol Holandii. Kraj ten jest jedynym na świecie, gdzie liczba rowerów przekracza liczebność mieszkańców. Przeciętny Holender pokonuje z użyciem tego pojazdu ponad 1000 kilometrów w ciągu roku. Powszechne są codzienne dojazdy jednośladem do pracy, na zakupy czy w celach towarzyskich.

Infrastruktura rowerowa w Holandii

Cyklistom sprzyja doskonale rozwinięta infrastruktura. Wrażenie robi wysoka jakość tras rowerowych, które znajdują się niemal w każdej miejscowości na terenie Holandii. Obowiązują dwa rodzaje szlaków, oznaczone za pomocą czerwonych lub zielonych znaków. Czerwone trasy pozwalają możliwie jak najszybciej przemieścić się pomiędzy dwoma miastami. Zielone ścieżki zostały natomiast poprowadzone w ten sposób, aby można było podziwiać piękno natury, zatrzymać się przy zabytkach, skorzystać z obiektów kultury, restauracji czy kawiarni. Zazwyczaj ścieżki nie łączą się z drogami szybkiego ruchu, lecz stanowią odrębne strefy, znajdujące się pomiędzy chodnikiem a ulicą. Na jezdniach jednokierunkowych rowerzyści mogą najczęściej – w przeciwieństwie do kierowców – poruszać się w obydwu kierunkach. Można również spotkać się z tzw. „autostradami rowerowymi”. Są to asfaltowe ścieżki, na których ruch nie jest spowalniany przez sygnalizację świetlną. W każdej informacji turystycznej można zaopatrzyć się w mapy tras rowerowych.

Dla rowerzystów została również przygotowana bogato rozwinięta sieć parkingów rowerowych z licznymi miejscami postojowymi. Znajdują się one w pobliżu centrów miast, w tym nieopodal szkół, przedszkoli, uczelni, zakładów pracy, dworców kolejowych, szpitali itp. Parkingów dla kierowców jest w centrach miast znacznie mniej i są drogie. Wynika to z polityki proekologicznej holenderskich gmin.

Prawo dotyczące rowerzystów

Każda osoba poruszająca się na rowerze w Holandii jest traktowana jako pełnoprawny uczestnik ruchu drogowego. Oznacza to, że istnieje obowiązek przestrzegania przepisów, m.in. stosowania się do znaków, sygnalizowania skrętów czy ustępowania pierwszeństwa pieszym. Rowerzysta powinien pamiętać o tym, że w trakcie jazdy zabronione jest korzystanie z mobilnych urządzeń elektronicznych (np. smartfona czy tabletu) – grozi za to mandat w kwocie 95 euro. Wyjątek stanowi sytuacja, kiedy cyklista oczekuje na zmianę sygnalizacji świetlnej lub używa zestawu słuchawkowego.

Każdy rower powinien być wyposażony w działający dzwonek, czerwone światło z tyłu pojazdu, a także żółte lub białe z przodu. Wymagane są zarazem odblaski – żółte na kolanach i pedałach, a czerwone z tyłu. Należy również posiadać co najmniej jeden sprawny hamulec. Bez względu na wiek, nie ma natomiast obowiązku korzystania z kasku ochronnego.

Czy można jeździć po spożyciu alkoholu?

Holenderskie prawo dopuszcza poruszanie się rowerem po spożyciu alkoholu jedynie w przypadku, kiedy jego stężenie osiąga poziom nie wyższy niż 0,5 promila. W sytuacji przekroczenia tego limitu, rowerzysta naraża się na mandat do 100 euro. Możliwe jest podwyższenie tej kwoty, jeżeli cyklista pod wpływem alkoholu spowoduje wypadek.

Dodatek do wynagrodzenia dla rowerzystów

Spora część pracodawców w Holandii zachęca pracowników do tego, aby dojeżdżali do pracy rowerem. Oferuje się im w tym celu dodatek do wynagrodzenia, tzw. fietsenvergoeding. Przedsiębiorcy chcą w ten sposób kreować wizerunek swojej firmy jako dbającej o ekologię i zdrowy styl życia. Korzyścią dla pracodawców jest również zmniejszenie absencji pracowników z powodu choroby, ponieważ dzięki regularnej aktywności rzadziej chorują. Nie spóźniają się ponadto do pracy, ponieważ unikają stania w korkach.

Uważaj na złodziei

Na koniec warto dodać, że w Holandii na porządku dziennym są kradzieże rowerów oraz rowerowych akcesoriów. W związku z tym zalecamy, aby starannie zabezpieczyć swój pojazd, najlepiej używając w tym celu zapięcia na kłódkę.

System opieki zdrowotnej w Holandii

Wrzesień 1, 2019

Życie w Holandii - porady praktyczne

Najważniejsze zasady holenderskiego systemu opieki zdrowotnej

Holandia każdego roku znajduje się na czołowych miejscach pośród wszystkich państw Europy pod względem jakości opieki medycznej oraz zadowolenia pacjentów. Nie ma długich kolejek do lekarzy, placówki są wyposażone w nowoczesny sprzęt, a elektroniczne kartoteki znacząco usprawniają działanie przychodni.

Obowiązkowe ubezpieczenie podstawowe

Zgodnie z obowiązującymi w Holandii regulacjami prawnymi, podstawowe ubezpieczenie jest obligatoryjne w przypadku wszystkich osób płacących w tym kraju podatek dochodowy. Są nim zatem objęci również podejmujący zatrudnienie obcokrajowcy – nawet, jeśli opłacają składkę na terenie Polski. Do ubezpieczenia należy zgłosić się w terminie do czterech miesięcy od przyjazdu. W takim samym czasie trzeba zarejestrować dziecko – licząc od dnia jego urodzenia. Umowę można zawrzeć z wybraną przez siebie firmą ubezpieczeniową – obecnie jest do wyboru przeszło 40 podmiotów. Pacjent musi zostać przyjęty, bez względu na wiek czy stan zdrowia.

W jaki sposób są opłacane składki i jaka jest ich wysokość?

W Holandii obowiązek odprowadzania składki na ubezpieczenie zdrowotne ciąży na pracowniku, a nie na pracodawcy. Jej wysokość mieści się zwykle w przedziale 95-120 euro, w zależności od polisy, którą dana osoba wybierze. Zakres ubezpieczenia u poszczególnych towarzystw ubezpieczeniowych może się nieznacznie różnić. Istnieje możliwość, aby jednokrotnie w ciągu każdego roku zmienić ubezpieczyciela na innego. Osoby o niskich dochodach mogą ubiegać się o zwrot (zorgtoeslag) części ponoszonych kosztów ubezpieczenia. W przypadku małżonków i osób w zarejestrowanych związkach partnerskich jego wysokość wynosi w 2019 roku maksymalnie 192 euro miesięcznie. Pozostałe osoby, żyjące poza formalnym związkiem, mogą liczyć na maksymalny zwrot do 99 euro.

Oprócz comiesięcznej składki na podstawowe ubezpieczenie zdrowotne, konieczne jest również pokrycie przez podatnika tzw. opłaty „ryzyka własnego” (eigen risicio). Jest ona opłacana raz do roku i wynosi aktualnie 385 euro. Powyżej tej kwoty koszty leczenia pokrywa już firma ubezpieczeniowa. Korzystanie z usług lekarza ogólnego oraz położnej zawsze zostanie w pełni sfinansowane przez ubezpieczyciela.

O czym pamiętać po wykupieniu obowiązkowej polisy?

Po zawarciu umowy z wybranym towarzystwem, należy zarejestrować się u wybranego lekarza rodzinnego (huisarts). Można wybierać spośród internistów przyjmujących pacjentów w poradniach znajdujących się w pobliżu swojego miejsca zamieszkania. Lekarz ogólny może zakwalifikować pacjenta do leczenia specjalistycznego, wydając niezbędne skierowanie. Warto być świadomym tego, że w przypadku łagodnych dolegliwości – np. towarzyszących przeziębieniu, lekarz ma prawo odmówić przyjęcia pacjenta do swojego gabinetu. Wówczas porady zdrowotne zostaną udzielone telefonicznie, co pozwala zapobiegać powstawaniu sporych kolejek.

Co wchodzi w zakres podstawowego ubezpieczenia?

Opłacanie obowiązkowego ubezpieczenia pozwala korzystać bez dodatkowych opłat z podstawowej opieki medycznej, leczenia szpitalnego, opieki położniczej, a także poradnictwa dietetycznego. Refundacja kosztów opieki dentystycznej dotyczy jednak jedynie dzieci, a poza tym trzeba samodzielnie sfinansować m.in. zakup okularów czy szkieł kontaktowych. Dlatego warto rozważyć możliwość wykupienia dodatkowej polisy, której koszt kształtuje się średnio w granicach 165 euro.

Jak wygląda refundacja leków?

Leki wydawane przez lekarza na receptę są w Holandii bezpłatne. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy pacjent zdecyduje się wykupić droższy odpowiednik refundowanego leku – wówczas musi na własną rękę pokryć różnicę w cenie. Aby być zwolnionym z opłat za leki, należy zarejestrować się w wybranej aptece, wskazują numer ważnej polisy ubezpieczeniowej.

Każdy Polak podejmujący pracę w Holandii powinien zatem wiedzieć, w jaki sposób działa system opieki zdrowotnej w tym kraju. Aby korzystać z bezpłatnych świadczeń zdrowotnych, pracownik musi samodzielnie opłacać obowiązkową składkę.

Jak założyć konto bankowe w Holandii?

Sierpień 9, 2019

Życie w Holandii - porady praktyczne

Przed podjęciem pracy w Holandii, każdy uczciwy pracodawca zwróci się do Ciebie z prośbą o podanie numeru konta bankowego, na które będzie mógł przelewać Twoje wynagrodzenie. Wypłata pieniędzy w formie gotówkowej jest w tym kraju niezgodna z prawem. Dziś przychodzimy z pomocą i odpowiadamy na pytanie o to, jak założyć konto bankowe w Holandii.

Numer BSN

W celu założenia konta w holenderskim banku należy posiadać numer BSN (burger service nummer). Jest to odpowiednik polskiego numeru PESEL oraz NIP, który do 2007 roku nosił nazwę SoFi (sofi nummer). Aby go otrzymać, obywatel Unii Europejskiej musi posiadać stały meldunek na terenie Holandii. Zarówno obowiązek meldunkowy, jak i późniejsze uzyskanie numeru BSN załatwia się we właściwym ze względu na miejsce zamieszkania urzędzie gminy (gemeente). W celu zameldowania się, potrzebujemy umowę najmu lub kupna nieruchomości. Indywidualny burger service nummer zostanie wydany po okazaniu ważnego dokumentu tożsamości (dowodu osobistego lub paszportu).

Otwarcie konta – dokumenty i formalności

Jeszcze przed 1 lipca 2017 roku Polacy podejmujący zatrudnienie w Holandii mogli założyć konto w holenderskim banku bez posiadania meldunku. Było to możliwe w miejscowym banku ING. Instytucja ta obecnie, jak wszystkie pozostałe banki, wymaga już jednak wykazania się stałym adresem zamieszkania (woonadres). Osoby, które wcześniej założyły w holenderskim banku konto bez meldunku, otrzymały list wzywający do okazania potwierdzenia stałego miejsca zamieszkania.

W celu zawarcia umowy o rachunek osobisty, koniecznie jest okazanie wyciągu uitreksel, potwierdzającego fakt zameldowania, a także kopii zawartej umowy o pracę. Należy również przedstawić do wglądu ważny dowód osobisty, paszport lub uzyskany w Holandii dokument prawa jazdy.

Przy podpisywaniu umowy, koniecznie zwróć uwagę na to co podpisujesz, czytaj dokładnie umowę. Dzięki temu upewnisz się, czy korzystanie z konta nie narazi Cię na opłaty. Jeśli nie znasz języka niderlandzkiego, możesz podjąć rozmowę z pracownikiem banku w języku angielskim, który jest w tym kraju uznawany za drugi język urzędowy.

Konto walutowe w polskim banku

Osoby nieposiadające meldunku w Holandii mogą również rozważyć opcję korzystania z konta walutowego w polskim banku. W tym przypadku jednak znacznie wydłuża się czas oczekiwania na wynagrodzenie, a do tego dochodzą wysokie prowizje naliczane w przypadku wypłacania pieniędzy z bankomatów na terenie Holandii – zwykle wynosi ona od 2% do 5% wypłacanej kwoty. Trzeba się wtedy również liczyć z niekorzystnymi kursami podczas przewalutowania, a także opłatami za wypłatę pieniędzy w polskim oddziale banku.

Pamiętaj, że wynagrodzenie minimalne oraz wszelkie dodatki wypłacane są tylko na konto.
Nie zgadzaj się na wręczanie wynagrodzenia w gotówce! Aby założyć konto w holenderskim banku, niezbędne jest obecnie posiadanie stałego meldunku oraz numeru BSN.

Page 1 of 3

Next →

Kategorie

Popularne wpisy

Archiwum wpisów

Tagi

abnamro analiza cen bank bilety branże budownictwo ceny co warto zobaczyć curriculum vitae cv czynności częste błędy dokumenty formalności holandia ile pieniędzy zabrać ing bank jak napisać cv jak znaleźć pracę? język konto bankowe kwiaty logistyka narzędzia i sprzęt Niemcy ogrodnicza i rolnicza owoce i warzywa patelnia patelnia.nl Polacy praca produkcja produkty produkty spożywcze przeprowadzka przydatne pytania sklepy holenderskie sns słowa wywiad zabytki za granicą zwroty życiorys

Popularne komentarze

Euro Work

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén