Miesiąc: Styczeń 2020

Prawo jazdy w Holandii

Jak wygląda egzamin i jakie są opłaty?

Obcokrajowcy zameldowani na terenie Holandii mogą zdawać w tym państwie prawo jazdy w celu zdobycia uprawnień do kierowania samochodami osobowymi. W kraju tulipanów działa wiele szkół jazdy, które zapewniają zajęcia z polskojęzycznym instruktorem.

Zasady egzaminu teoretycznego

Podobnie jak w Polsce, przed przystąpieniem do części praktycznej egzaminu konieczne jest pomyślne zdanie teorii (theorie-examen). Potwierdzenie zaliczenia testu stanowi otrzymanie certyfikatu z zasad ruchu drogowego (theoriecertificaat). Do egzaminu państwowego w CBR (odpowiednik polskiego WORD-u) można przystąpić już po ukończeniu 16 roku życia. Standardowo odbywa się on w języku holenderskim lub angielskim, a czas jego trwania wynosi 45-50 minut. Istnieje także możliwość zdawania testu w języku polskim, co wymaga obecności tłumacza przysięgłego. Taka opcja wiąże się z poniesieniem dodatkowej opłaty.

Do egzaminu przystępuje grupa około 35 osób, którzy biorą udział w dwóch etapach, pomiędzy którymi wyznaczony jest czas na przerwę. W pierwszej części odpowiadają na pytania dotyczące rozpoznawania zagrożeń w ruchu drogowym oraz właściwej reakcji w przypadku ich wystąpienia. Drugi etap weryfikuje znajomość ogólnych przepisów ruchu drogowego. Maksymalny czas udzielenia odpowiedzi na pytania wynosi 8 sekund. Do egzaminu można przygotowywać się we własnym zakresie, a także korzystając z lekcji i materiałów udostępnionych przez szkołę jazdy. Zapisu można dokonać online na stronie:
Egzamin

Zasady egzaminu praktycznego

Do części praktycznej egzaminu może przystąpić każda osoba, która ukończyła 17 rok życia. Uczestniczyć w nim można jedynie po ukończeniu kursu w szkole jazdy (rijschool). Holenderskie prawo nie narzuca minimalnej liczby godzin zajęć praktycznych – może być ona dowolna, w zależności od predyspozycji kursanta. Powinien on upoważnić szkołę jazdy do rezerwacji w jego imieniu egzaminu praktycznego w CBR. Przed przystąpieniem do niego konieczne jest również zdobycie od lekarza zaświadczenia medycznego, które potwierdza zdolność fizyczną oraz psychiczną do kierowania samochodami. W dniu egzaminu obowiązkowe jest ponadto okazanie ważnego dowodu osobistego.

Egzamin praktyczny składa się z części na parkingu oraz w mieście. W pierwszym etapie sprawdzany jest wzrok egzaminowanego – musi on przeczytać numer tablicy rejestracyjnej pojazdu z odległości około 25 metrów. Następnie egzaminator zadaje pytania dotyczące przygotowania auta do jazdy – np. sprawdzenia poziomu płynów eksploatacyjnych czy działania świateł. Nie ma konieczności pokonywania łuku na placu manewrowym ani podjazdu pod górkę po wcześniejszym zaciągnięciu hamulca ręcznego.

Jak wygląda egzamin na mieście?

Po zaliczeniu wstępnych zadań na parkingu, egzaminator sprawdza umiejętności kursanta podczas jazdy praktycznej w ruchu miejskim. Czas jazdy wynosi około 35 minut. Sprawdzane są takie zachowania na drodze jak stosowanie się do zasad pierwszeństwa, przejazd przez skrzyżowania, wyprzedzanie, włączanie się do ruchu, panowanie nad samochodem oraz kontrola obszaru wokół pojazdu. Egzaminowany zostanie również poproszony o wykonanie zadań specjalnych, np. zawracania. Egzamin będzie natychmiast przerwany, jeśli kandydat na kierowcę stworzy niebezpieczeństwo lub utrudni jazdę innym uczestnikom ruchu. Podczas jazdy kursantowi może towarzyszyć jego instruktor, który ma prawo tłumaczyć na język polski polecenia wydawane przez egzaminatora.

Jak długo czeka się na odbiór prawa jazdy?

Standardowy czas oczekiwania na wydanie dokumentu wynosi 5 dni roboczych. Za dodatkową opłatą można zdecydować się na tryb przyśpieszony (spoedaanvraag) – wtedy prawo jazdy otrzymamy do 24 godzin. Dokument należy odebrać najpóźniej do 3 miesięcy – po tym czasie traci ważność.

Z jakimi kosztami trzeba się liczyć?

Średni koszt uzyskania prawa jazdy wynosi około 2300 euro. Każda godzina jazdy praktycznej w szkole jazdy to wydatek około 41 euro, a uzyskanie zaświadczenia o stanie zdrowia kosztuje w 2020 roku 37,80 euro. Przystąpienie do egzaminu teoretycznego w CBR naraża aktualnie na koszt 34,5 euro + 1,5 euro opłaty manipulacyjnej. Osoby zdające teorię z tłumaczem przysięgłym muszą zapłacić 90 euro. Koszt przystąpienia do egzaminu praktycznego wynosi 112,75 euro + 4,75 euro opłaty manipulacyjnej. Wydanie dokumentu wiąże się z dodatkową opłatą około 40 euro – w poszczególnych gminach obowiązują różne stawki.

Więcej informacji o kosztach egzaminów można znaleźć na poniższej stronie: LINK

Zasiłek chorobowy w Holandii. Komu przysługuje, ile wynosi i jak go otrzymać?

Osoby podejmujące legalne zatrudnienie w Holandii mogą w okresie choroby pobierać zasiłek, dzięki któremu nie zostaną pozbawieni środków do życia. Zasady otrzymywania tego świadczenia są nieco inne niż w Polsce. Główna różnica polega na tym, że nie trzeba przedstawiać pracodawcy zwolnienia lekarskiego, znanego w naszym kraju jako L4.

Kto może otrzymać holenderski zasiłek chorobowy?

Świadczenie to przysługuje osobom legalnie przebywającym i pracującym na terenie Holandii – zarówno obywatelom tego kraju, jak i obcokrajowcom. Warunkiem jest opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne przez pracodawcę. Prawo do zasiłku chorobowego przysługuje zarówno w przypadku umowy o pracę na czas nieokreślony, jak i określony. Mogą go również pobierać pracownicy tymczasowi, samozatrudnieni (pod warunkiem opłacania składek) oraz bezrobotni zarejestrowani w urzędzie pracy.

W jaki sposób ubiegać się o świadczenie?

W Holandii nie istnieje coś takiego jak zwolnienie lekarskie. Oznacza to, że pracownik nie musi przedstawiać swojemu pracodawcy zaświadczenia od lekarza o czasowym braku zdolności do wykonywania pracy. Nie ma również obowiązku informowania go na co zachorował, jakie bierze leki, czy z jakimi zmaga się objawami. Musi natomiast osobiście poinformować pracodawcę o tym, że z powodów zdrowotnych nie będzie w stanie przyjść do pracy. Powinien w tym celu jak najszybciej do niego zadzwonić, najlepiej już w pierwszym dniu choroby. Zaniedbanie tego obowiązku może narazić pracownika na dotkliwe kary.

Pracodawca po akceptacji zgłoszenia informuje o chorobie holenderski urząd pracy UWV. W tym celu składa wniosek o przyznanie zasiłku wraz z odpowiednimi dokumentami. Pracownik może samodzielnie upewnić się, czy obowiązek ten został dopełniony – w celu uzyskania informacji należy zadzwonić pod numer telefonu 09009294.

Czy pracodawca musi zaakceptować zgłoszenie?

Pracodawca nie może odrzucić zgłoszenia pracownika o chorobie, lecz może zaproponować swojemu podwładnemu skrócony czas pracy lub jej częściowe wykonywanie w domu. Pracownik nie ma jednak obowiązku przyjąć takiej propozycji. Przedsiębiorca nie może także przenieść go na inne stanowisko pracy, ani zwolnić w czasie choroby. W przypadku podejrzenia jej symulowania może jednak zlecić kontrolę w miejscu zamieszkania podwładnego lub przebadanie go przez lekarza zakładowego.


Obowiązki chorego pracownika

Osoba zatrudniona przebywająca na chorobowym powinna w okresie przebywania na zwolnieniu być dostępna pod telefonem, aby było możliwe skontaktowanie się z nią przez pracodawcę lub lekarza zakładowego. Podwładny powinien również stosować się do zaleceń lekarza w celu jak najszybszego powrotu do zdrowia. Ma także obowiązek przestrzegania planu postępowania, który jest tworzony w przypadku choroby trwającej dłużej niż 6 tygodni.

Jaka jest kwota zasiłku i przez jak długi czas można go pobierać?

Chory pracownik ma prawo do otrzymywania zasiłku w kwocie odpowiadającej co najmniej 70% dziennej stawki dotychczasowego wynagrodzenia. Świadczenie może być pobierane maksymalnie przez 93 tygodnie – do czasu aż zatrudniony będzie ponownie zdolny do pracy. Pracownik powinien niezwłocznie zawiadomić o powrocie do zdrowia zarówno pracodawcę, jak i urząd pracy UWV.

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén